What is średniowieczna architektura?

Średniowieczna architektura to szeroki termin obejmujący różne style architektoniczne, które rozwijały się w Europie od upadku Cesarstwa Rzymskiego Zachodniego (około 500 r. n.e.) do początku renesansu w XIV wieku. Można ją podzielić na kilka kluczowych okresów i stylów:

• Architektura przedromańska: Okres pomiędzy upadkiem Rzymu a początkiem romanizmu (około 1000 r. n.e.). Charakteryzuje się użyciem lokalnych materiałów i technik, prostotą form oraz wpływami architektury rzymskiej i bizantyjskiej. Przykłady obejmują kościoły karolińskie i ottańskie.

• Architektura romańska: Dominujący styl w Europie Zachodniej od około 1000 do 1200 r.n.e. Charakteryzuje się masywnymi konstrukcjami, półkolistymi łukami, grubymi murami, niewielkimi oknami i sklepieniami kolebkowymi lub krzyżowymi. Kościoły romańskie często miały dekorowane portale i kapitele.

• Architektura gotycka: Rozwijała się od około 1150 roku do XVI wieku. Styl ten cechuje dążenie do wertykalizmu i lekkości konstrukcji. Charakteryzuje się ostrołukami, sklepieniami krzyżowo-żebrowymi, przyporami, dużymi oknami wypełnionymi witrażami oraz bogatą dekoracją rzeźbiarską. Ważnymi elementami katedry gotyckiej są rozety. Przykładem architektury gotyckiej są zamki krzyżackie .

Średniowieczna architektura nie ograniczała się jedynie do budowli sakralnych. Wznoszono także zamki, mury miejskie, ratusze i mosty, spełniające funkcje obronne, administracyjne i komunikacyjne.